شیرخواران هم دچار افسردگی می شوند
تاریخ انتشار: ۲۲ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۲۶۳۰۱
به گزارش خبرگزاری صداوسیما؛ مرکز سمنان، نوزادان هیجانهای زیادی از شادی، تعجب و علاقه تا خشم، ناکامی و اندوه را نشان میدهند. عوامل مختلفی میتوانند سبب بروز افسردگی در نوزادان شوند از جمله این عوامل جداشدن از مادر و یا شخصی که مراقب اصلی کودک است. تقریبا از همان هنگام تولد، نوزاد به شما که مراقب اولی هاش هستید، دلبستگی شدیدی پیدا میکند و هنگام جداشدن از شما قهر میکند، گریه میکند و دیگر نشانههای غمگینی را با اعتراض نشان میدهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سلولهای مادر و کودک تا دو سال بعد از تولد با هم ارتباط دارند و افزایش علائم افسردگی در مادر، با تخریب سلولی در کودک مرتبط است.
افسردگی پس از زایمان وضعیتی است که از هر ۹ زن یک نفر به آن مبتلا میشود؛ علائم این بیماری شامل تغییر خلق و خو، خستگی و بی تمایلی به فعالیت است که ارتباط مادر با نوزاد را دشوار میسازد.
این در حالی است که به گفته کارشناسان، روابط اولیه مادر و نوزاد میتواند بر سلامت آنها در طول عمرشان تاثیر بگذارد. برای مثال کودکانی که مورد بی توجهی و یا بدرفتاری قرار میگیرند، احتمال بیماری آنها در بزرگسالی بیشتر است.
اما کودکانی که در سالهای ابتدایی زندگی از روابط سالم و حمایتگرانه بهرهمند هستند، در بزرگسالی در زمینه کنترل استرس و احساسات بهتر عمل میکنند.
زمانی که دچار استرس میشویم، بدن هورمونی به نام کورتیزول ترشح میکند که بر واکنشهای احساسی و نیز سوخت و ساز انرژی، فراگیری و حافظه تاثیر میگذارد و ممکن است مکانیزیمی باشد که استرس فیزیکی را با طول تلومر و نهایتا سلامت فیزیکی ارتباط میدهد.
افسردگی در نوزادان
از سوی دیگر سلولهایی که در معرض کورتیزول قرار میگیرند، تلومرهای کوتاه تری دارند که این رویه چگونگی تبدیل استرس فیزیکی به استهلاک بیولوژیکی و تخریب سلولی را توضیح میدهد.
محققان در این مطالعه ۴۸ مادر را که نوزادان ۱۲ هفتهای داشتند، مورد بررسی قرار دادند و وضعیت آنها را تا ۱۸ ماهگی کودکانشان پیگیری کردند.
این مطالعه نشان داد که تشدید علائم افسردگی در مادران با افزایش واکنشهای استرسی از طریق ترشح هورمون کورتیزول در سنین شش تا ۱۲ ماهگی کودکان ارتباط داشت.
به علاوه در این مطالعه، کودکانی که واکنشهای استرسی بالاتری داشتند، بیشتر احتمال داشت که در ۱۸ ماهگی تلومرهای کوتاه تری داشته باشند.
ویژگیهای بالینی افسردگی در نوزاد و خردسالان (زیر دوسال):
حالا این سئوال مطرح میشود که تظاهر بیرونی افسردگی در نوزادان و خردسالان چگونه است؟ آیا همانقدر که در مورد بزرگسالان ویژگیهای ثانوی و خلق و خوی، خبر از رنج افسردگی میدهد، در مورد کودکان هم میتوان با مشاهدهای ساده پی به افسردگی آنان برد؟ برای پدر و مادرها و یا به طور کلی مراقبان کودک توجه به برخی رفتارهای نوزاد به خصوص هنگامی که با عادات پیشین نوزاد متضادند ضروری است. این موارد میتوانند هشدارهایی باشند برای والدین و مربیان که نوزاد یا خردسال در معرض خطر افسردگی را شناسایی کنند و در صورت لزوم با متخصصان بهداشت روان کورک مشورت کنند.
▪ بی حالتی: نوزادان سالم، حالتها و هیجانهای مختلفی را در چهره خود نشان میدهند، اما در کودک افسرده، حالت بی تفاوتی و یکنواختی دیده میشود. احساس را در چهره خود بروز نمیدهند و حالت صورت آنها منفعل است و بیانگر احساس نیست.
▪ بی تحرکی: نوزادان سالم و سرحال، تلاش و تحرک دارند البته بعضیها آرامترند و بعضیها فعالتر. اما کودکان افسرده تحرک بدنی کمی دارند، به گرفتن اشیا و تجسس در محیط رغبت کمتری نشان میدهند.
ویژگیهای افسردگی در نوزادان
▪ گوشه گیری: نوزادان سالم و بهنجار، به رفتار اطرافیان به راحتی واکنش نشان میدهند، به لحن کلام و محبتهای شما عکس العمل نشان میدهند، اما خردسالان افسرده از تماس چشمی (نگاه کردن به چشم طرف مقابل) اجتناب میکنند، نسبت به تلاش اطرافیان برای سرگرم کردن او بیتفاوتی نشان میدهند.
▪ گریه خیلی زیاد یا خیلی کم: نوزادان سالم در طول روز چند بار گریه ناگهانی و کوتاه سر میدهند که غالبا در ارتباط با نیاز آنها به غذا، تماس بدنی، تعویض پوشک یا گرفتن و داشتن اشیا» مختلف است. اما کودکان افسرده یا خیلی بیشتر و طولانیتر گریه میکنند یا خیلی کمتر گریه میکنند و حالت غمگین دارند البته در صورت گریه زیاد و طولانی بودن آن باید احتمال ناراحتیهای جسمانی هم بررسی شود.
▪کم شدن رشد: رشد طبیعی نوزاد سالم بدین صورت است که هر ماه به وزن و قدش به میزان تقریبا مشخصی افزوده میشود. نوزادانی که به رشد بهنجار خود دست پیدا نمیکنند یا الگوی رشد آنها ناگهان تغییر میکند و وزن، قد و یا اندازه هر سه آنها همواره پایینتر از هنجار است، باید حتما مورد بررسی قرار گیرند. ممکن است دلایل جسمانی عامل آن باشد.
اما در صورتی که پزشک هیچ دلیل جسمانی پیدا نکند، ممکن است این اختلال رشد ناشی از مشکلات هیجانی و عاطفی کودک باشد. وقتی کودکان زبان باز میکنند و میتوانند کمی حرف بزنند، ممکن است خودشان با کلماتی غمگین بودن خود را بیان کنند مانند:حوصله ندارم، خودمو دوست ندارم، من بدم و … از این قبیل. البته گفتن این جملات به طور پراکنده و گاهگاه ممکن است عادی و تحت تاثیر گفتههای دیگران و شنیدههای آنها باشد، اما به طور مکرر و دائمی ابراز غمگینی وقتی همراه با خلق پایین و اندوهگین باشد، باید به عنوان یک هشدار در نظر گرفته شود. به خاطر داشته باشید که هیچ علامتی به تنهایی نشاندهنده افسردگی نیست.
گاهی در پاسخ به یک تغییر وضعیت مانند عوض کردن خانه، ورشکستی مالی خانواده، سرکار رفتن مادر (یا مراقب) یا مرگ یکی از افراد خانواده (پدربزرگ، دایه، خواهر، برادر و…) و از این قبیل، کودک شکل خفیف افسردگی را نشان دهد. اما در صورتی که موقعیت بهبود یابد و کودک با شرایط جدید منطبق شود نشانهها ناپدید میشوند. اما نشانههای یک کودک افسرده اساسی، ثابت و پایدار است و مدتی طولانی در برنامهها و فعالیتهای روزمره او خلل ایجاد میکند.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: افسردگی در نوزادان افسردگی در نوزاد نوزادان سالم نشان می دهند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۲۶۳۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عوارض اختلال افسردگی مزمن چیست؟/ راهکارهای درمان را بشناسید
متخصص اعصاب و روان با تاکید به عوارض اختلال افسردگی گفت: توجه نکردن به این بیماری باعث مزمن شدن بیماری افسردگی شده و کنترل آن نیز دشوارتر می شود، هر چقدر شدت بیماری بیشتر شود، عملکرد فرد در روابط بین فردی، شغل و فعالیتهای روزمره بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرد و فرد باید برای درمان اقدام کند.
ویکتوریا عمرانی فرد در گفتوگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به بروز اختلال افسردگی در برخی افراد اظهار کرد: فردی که خلق گرفته دارد، علاقهها و لذتهای قبلی را از دست داده و همراه آن تعدادی از علائم مانند کاهش انرژی، تغییراتی در خواب، اشتها، تغییراتی در انگیزه، احساس گناه و کاهش تمرکز را داشته باشد و اگر این علائم در بیشتر ساعتهای روز و حداقل دو هفته تداوم پیدا کند، فرد به اختلال افسردگی مبتلا شده است.
وی با بیان اینکه افسردگی میتواند سرچشمه بسیاری از مشکلات برای بیمار شود، افزود: بیخوابی مداوم فرد افسرده بر ایمنی بدن تأثیر میگذارد یا الگوی تغذیهای فرد را تغییر داده و روابط بین فردی بیمار مبتلا به افسردگی در خانواده و بین همکاران دچار مشکل میشود.
متخصص اعصاب و روان تصریح کرد: این حس ناخوشایند افسردگی باعث بروز تغییراتی در رفتار فرد مبتلا شده و این اتفاق باعث میشود که اطرافیان او هم از این موضوع دچار آسیب شوند، اگر این علائم ماندگار باشد و باعث شود که فرد کارهای روزمره خود را انجام ندهد و حوصله انجام هیچ کاری و رفتن به محیطهای شاد و شلوغ را نداشته باشد، باید به فکر درمان بود.
وی در خصوص شیوع این بیماری در سنین متفاوت اظهار کرد: احتمال بروز بیماری افسردگی در تمام سنین وجود دارد و درمان آن متفاوت بوده و تشخیص این بیماری در سنین زیر دبستان مشکل بوده و از نظر مشاهده رفتار فرد بیمار به ابزارهای ویژه نیاز دارد، اگر فردی در سنین جوانی افسردگی داشته باشد، احتمال بروز این بیماری در دوران سالمندی هم وجود دارد، علاوه بر این برخی افراد بدون سابقه قبلی به دلایلی ممکن است در دوره سالمندی به افسردگی مبتلا شوند.
عامل بروز بیماری افسردگی چند فاکتوری استعمرانی فرد در مورد علل بروز بیماری افسردگی خاطرنشان کرد: مانند همه اختلالات روانپزشکی عامل بروز بیماری افسردگی هم چند فاکتوری است، عوامل ژنتیکی، زمانی که سیستم عصبی در دوران جنینی شکل میگیرد و اتفاقهایی که برای مادر رخ میدهد، در بروز بیماری افسردگی فرزند بیتأثیر نیست، همچنین تغییرات مواد درون بدن، عوامل روانی و اجتماعی مانند استرسها، وقایع ناراحتکننده در خانواده و محیط کار مجموعهای از عواملی است که باعث میشود، فردی مبتلا به این بیماری شده و اختلال افسردگی در او شدت پیدا کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان عنوان کرد: لازم است بدانیم توجه نکردن به افسردگی باعث مزمن شدن این بیماری شده و کنترل آن هم مشکلتر میشود و هر چقدر شدت بیماری بیشتر شود، عملکرد فرد بیشتر تحت تأثیر قرار میگیرد و این عملکرد میتواند در روابط بین فردی، شغل، فعالیتهای روزمره و در مراقبت فرد از خود اتفاق بیفتد.
وی تاکید کرد: علائمی مانند کمخوابی، مشکل در تمرکز، پراشتهایی یا کم اشتهایی هر کدام عوارضی را برای فرد افسرده به همراه دارد و در اختلال افسردگیهای شدیدتر هم فکر کردن به مرگ از جمله عوارض ناگواری است که احتمال دارد برای فرد افسرده رخ دهد و خانواده را درگیر کند.
متخصص روانپزشکی با بیان اینکه توصیههای اطرافیان برای مبارزه با این بیماری به فرد مبتلا کمککننده است، گفت: توصیهها نباید جنبه دستوری داشته باشد و اعضای خانواده باید سرزنش کردن بیمار را کنار بگذارند، شرایط و محیط پرتنش را برای بیمار تعدیل کنند تا او بتواند از نظر رفتاری تا اندازهای فعال شود و احساس مفید بودن کرده و حس بی ارزش بودن نکند.
کد خبر 749247